กระพี้เขาควาย เนื้อไม้กระพี้สีน้ำตาลอ่อน แก่นสีม่วงแก่ แข็ง เหนียว และทนทานมาก

กระพี้

ชื่ออื่นๆ : กระพี้  (ภาคกลาง) กระพี้เขาควาย (อุดรธานี, ราชบุรี) เกิดเขาควาย (ภาคเหนือ)  เกิดแดง (แม่ฮ่องสอน, ลำปาง)  เกิดดำ (กาญจนบุรี, ภาคเหนือ)  กำพี้, ชิงชัน (เพชรบูรณ์)  กำพี้เขาควาย, แดงดง  (เลย)  จักจั่น, เวียด  (ไทยใหญ่-เชียงใหม่)  มะขามป่า  (เชียงใหม่)  เส่งพลิแดละ  (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน)  อีเม็งในมน (อุดรธานี)

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ : เก็ดควาย

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Dalbergia cultrata Graham ex Benth.

ชื่อวงศ์ : FABACEAE (LEGUMINOSAE-PAPILIONOIDEAE)

ลักษณะของกระพี้

ลำต้น ไม้ต้นสูงถึง 25 เมตร เรือนยอดรูปไข่ค่อนข้างโปร่ง ลำต้นเปลาตรง เปลือกนอกเรียบหรือแตกเป็นสะเก็ดตื้นๆ สีเทาอ่อน เปลือกในสีแดง

ใบ ประกอบขนนกปลายคี่เรียงสลับ แผ่นใบรูปรีแกมขอบขนานปลายกลมหรือเว้าบุ๋ม โคนใบมน ขอบใบเรียบ ม้วนเข้าหาแกนใบเล็กน้อยทางด้านก้านใบ

ดอก ออกเป็นช่อแบบช่อแยกแขนง ต่ามง่ามใบใกล้ปลายกิ่ง กลีบดอกรูปดอกถั่วสีขาว

ผล แบบฝักสีน้ำตาลแห้งไม่แตกรูปขอบขนาน มี 1-3 เมล็ด

ต้นกระพี้เขาควาย
ต้นกระพี้เขาควาย ลำต้นเปลาตรง แผ่นใบรูปรี

การขยายพันธุ์ของกระพี้

ใช้เมล็ด

ธาตุอาหารหลักที่กระพี้ต้องการ

ประโยชน์ของกระพี้

เนื้อไม้กระพี้สีน้ำตาลอ่อน แก่นสีม่วงแก่ แข็ง เหนียว และทนทานมาก เลื่อยไสกบตกแต่งค่อนข่างยากแต่ขัดมันได้ดี ใช้ทำเสาเครื่องเรื่อนและไม้บุผนังห้องที่สวยงาม ทำชานรองเพลา ใบพัด เรือน ซี่ล้อ วงคุม วงล้อ เพลาและคานเกวียน ทำด้ามเครื่องมือ กระสวยท้อผ้า เครื่องกลึงเครื่องแกะสลัก ซอด้วง กลองโทน รำมะนา จะเข้ ขลุ่ยรางและลูกระนาด กรับ และขาฆ้องวง

ดอกกระพี้เขาควาย
ดอกกระพี้เขาควาย กลีบดอกรูปดอกถั่วสีขาว

สรรพคุณทางยาของกระพี้

คุณค่าทางโภชนาการของกระพี้

การแปรรูปของกระพี้

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9432&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com

Add a Comment