ตีนนก เนื้อไม้ใช้ก่อสร้าง สรรพคุณทางยา ช่วยขับลม

ตีนนก

ชื่ออื่นๆ : ตีนนก (เหนือ) สมอตีนเป็ด สมอนน (ประจวบคีรีขันธ์) สมอหลวง (ชลบุรี) สวองใหญ่ สวองหิน (สระบุรี)

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ : ตีนนก

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Vitex pinnata Linn.

ชื่อวงศ์ : LABIATAE

ลักษณะของตีนนก

ต้นสูง 10-24 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มทรงสูงถึงค่อนข้างกลม บางครั้งแผ่กว้าง เปลือกสีเทาอมเหลือง แตกสะเก็ดล่อนเป็นแผ่นยาว เปลือกชั้นในสีเหลืองอ่อน และเปลี่ยนเป็นสีเขียวในเวลาต่อมา กิ่งอ่อน ใบอ่อน ก้านใบ และช่อดอก มีขนสั้น ๆ ใบ ประกอบรูปมือ มีใบย่อย 3-5 ใบ ก้านใบยาว 5-10 เซนติเมตร แผ่นใบย่อยรูปรี รูปไข่ ถึงรูปไข่กลับ กว้าง 3-10 เซนติเมตร ยาว 5-27.5 เซนติเมตร ผิวใบด้านบนเกลี้ยง หรือมีขนประปรายตามเส้นใบ ผิวใบด้านล่างมีขนปลายทู่ถึงแหลมหรือบางครั้งเรียวแหลม โคนสอบและมักเรียวแคบ เส้นแขนง 8-12 (-20) คู่ ดอก สีขาวอมฟ้าหรือแกมม่วงอ่อน ออกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ผล ค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1 เซนติเมตร แก่สุกสีม่วงคล้ำถึงดำ

การขยายพันธุ์ของตีนนก

ใช้เมล็ด/-

ธาตุอาหารหลักที่ตีนนกต้องการ

ประโยชน์ของตีนนกยาขับลมในลำไส้

เนื้อไม้ใช้ก่อสร้างบ้านเรือน และทำเครื่องมือเครื่องใช้ทั่วไป เช่น เสา กระดานพื้น รอด ตง ครก สาก พาย กรรเชียง พานท้าย และรางปืน เป็นต้น

สรรพคุณทางยาของตีนนก

ใช้เป็นยาขับลมในลำไส้ ใบใช้ตำแล้วพอกแผล ผลใช้แก้อาการบิด

คุณค่าทางโภชนาการของตีนนก

การแปรรูปของตีนนก

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9305&SystemType=BEDO

สวอง

https://www.flickr.com