ผักกุ่ม
ผักกุ่ม เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง มีความสูงประมาณ 6-10 เมตร ลำต้นมีสีเทาหรือสีน้ำตาลอมเทา เปลือกต้นหนาค่อนข้างเรียบ มีเนื้อไม้หนาขาวปนเปลือง เนื้อละเอียด มักขึ้นตามที่ดอนและในป่าผลัดใบ ใบเป็นใบประกอบแบบนิ้วมือ ปลายเรียวแหลมหรือแหลม ส่วนโคนใบแหลมหรือสอบแคบ ขอบใบเรียบ ใบย่อยที่อยู่ด้านข้างโคนใบเบี้ยว แผ่นใบค่อนข้างหนา ดอกเป็นแบบช่อกระจะ ออกบริเวณตามง่ามใบใกล้กับปลายยอด กลีบดอกมีสีขาวอมเขียวแล้วจะค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีเหลืองหรือสีชมพูอ่อน กลีบดอกเป็นรูปรี ผลมีลักษณะกลมหรือเป็นรูปไข่ ผลด้านในมีเมล็ดคล้ายรูปเกือกม้าหรือรูปไต ผิวเรียบ
ประโยชน์ของผักกุ่ม
- ยอดอ่อน และดอกอ่อน มาดองกับน้ำเกลือรับประทานเป็นผักจิ้มกับน้ำพริกปลาร้า น้ำพริกแดงหรือนำมายำกับปลาทูนึ่ง
- ชาวล้านนานิยมนำมาดองแล้วนำมาปรุงอาหารประเภทยำ เรียกว่า ยำผักกุ่มดอง
สรรพคุณทางยาของผักกุ่ม
กลุ่มยารักษาโรคผิวหนัง ผื่นคัน กลากเกลื้อน
- ใบ ช่วยในการแก้กลากเกลื้อน แก้ตะมอย รวมทั้งช่วยในการขับลม และฆ่าพยาธิ ให้รสร้อน
- กระพี้ ช่วยทำให้ขี้หูแห้งหลุดออกมา ให้รสร้อน
- แก่น ช่วยแก้โรคริดสีดวงผอมเหลือง ให้รสร้อน
- ราก ช่วยแก้มานกระษัยอันเกิดแต่กองลม ให้รสร้อน
- เปลือกต้น มีประโยชน์เหมือนเปลือกกุ่มน้ำและมะรุม เป็นยาระงับประสาท ช่วยแก้โรคผิวหนังต่างๆ รวมทั้งช่วยคุมธาตุ ขับลม แก้ปวดท้อง แก้ลงท้อง แก้อาการบวม ช่วยบำรุงไฟธาตุ ตลอดจนบำรุงหัวใจ และช่วยกระตุ้นให้ลำไส้ย่อยอาหารได้ตามปกติ ให้รสร้อน
ซึ่งในอดีตมักปลูกต้นกุ่มบกไว้เพื่อรับประทานเป็นอาหารหรือยาสมุนไพรช่วยรักษาโรคต่างๆ แต่ในปัจจุบันนิยมนำต้นกุ่มบกไว้เป็นไม้ประจำบ้าน เนื่องจากความเชื่อที่ว่าต้นกุ่มบกนี้เป็นไม้มงคลที่สามารถช่วยให้ครอบครัวมีฐานะมั่นคง ซึ่งมักปลูกไว้ทางทิศตะวันตกของบ้านซึ่งเป็นทิศมงคลของการปลูกต้นกุ่มบก
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th
www. arit.kpru.ac.th
www.flickr.com
